كاشت پسته در گلدان: براي اين منظور از كيسه هاي پلاستيكي سياه به قطر ۱۵ ۱۰ سانتيمتر و ارتفاع ۳۰ ۲۵ سانتيمتر استفاده ميشود.
تركيب در خاك گلدان شامل ماسه شيرين + دو پنجم خاك زراعي + يک پنجم كود حيواني پوسيده (ترجيحا كود گاوي) ميباشد.
در اين روش ممكن است گلدانها به صورت آزاد در كنار يكديگر قرار گيرند يا به صورت كرتي درآيند. پس از خيساندن بذور موردنظر و ضدعفوني آنها، ۲ عدد بذر در عمق ۳ ۲ سانتيمتر خاك گلدان قرار گرفته و روي آن با ماسه يا خاك اره پوشانيده ميشود. زمان كاشت در گلدان اواخر زمستان و اوايل بهار ميباشد.
در صورت توليد نهال گلداني در شالي يا گلخانه، ميتوان در پاييز يا اوايل زمستان نيز اقدام به كاشت بذر نمود. از مزاياي اين روش بالابودن بازده توليد نهال، سهولت و عدم محدوديت زماني در امر جابجايي گلدان ميباشد.

كاشت پسته در خزانه: در اين روش از يك قطعه زمين به مساحت هاي ۲۰*۱۰ يا ۳۰*۲۰ متر استفاده مي شود. از آماده سازي زمين با افزودن كود حيواني پوسيده (۲۰ تن در هكتار)، ماسه با رس (۶۰ تن) و مقداري كود شيميايي (فسفات آمونوم به ميزان ۴۰۰ كيلوگرم در هكتار) نسبت به املاح و تقويت زمين اقدام مي گردد. از اواسط اسفند تا اواسط فروردين ماه، بذر پسته ارقام بادامي ريز يا فزوني را به مدت ۱۲ ساعت نيسانيده و ضدخوني ميكنند.
در قطعه مورد نظر رديفهايي به فواصل ۳۰ ۲۰ سانتيمتر ايجاد و بذور روسي رديفها به فاصله ۱۵ ۱۰ سانتيمتر ي و در عمق ۳ سانتيمتر كشت ميشوند. آبياري نهالها ابتدا ۱۰ ۷ روز يك مرتبه و بعد هر ۱۲ ۱۰ روز يك مرتبه انجام ميشود.
نهالهاي توليدي در زمستان سال اول يا دوم به زمين لهبي منتقل ميشوند. در هنگام انتقال نهالها بايد دقت لازم در زمان بيرون آوردن آنها از زمين خزانه صورت گيرد تا از قطع شدن نوك ريشه اصلي و پوشش ريشه جلوگيري شود. در صورت عدم رعايت اين مسئله ممكن است ميزان تلفات به ۴۰ ۳۰ درصد برسد.

فاصله كاشت درختان: در اكثر باغهاي پسته به دليل عدم آگاهي باغداران، فواصل كاشت رعايت نشده و باغهايي با شكلهاي نامنظم و متراكم مشاهده ميگردد كه علاوه بر عدم رعايت اصول صحيح باغداري، مشكيات عمليات داشت و برداشت را دارد. به منظور جلوگيري از بروز اين مشكل، فاصله مناسب بين دو رديف ۸ ۶ متر و روي رديف ۴ ۳ متر توصيه ميشود.

كشت مخلوط : كاشت هر نوع گياه اعم از زراعي يا باغي در فاصله بين درختان را كشت مخلوط ميگويند. طول دوره نونهالي درختان پسته نسبتا طولاني ميباشد. بنابراين باغدار اقدام به كاشت گياهان مناسب در فاصله بين درختان پسته ميكند تا علاوه بر تامين بخشي از هزينه هاي توليد، سبب اصلاح و بهبود ساختمان خاك نيز شود. از گياهان زراعي مناسب و متداول در كشت مخلوط ميتوان گندم، جو، يونجه، چغندر، شلغم، ضداب و زعفران را نام برد. از گياهان باغي ميتوان انگور، انار، بادام، زردآلو و سيب را نام برد.

آبياري:بسياري از باغداران به آبياري نهال پسته، پس از كاشت چندان اهميت نميدهند. آبياري نهال پسته بلافاصله پس از كاشت شروع شده و با دوره هاي حداكثر ۷ روزه در سال اول ادامه مييابد. در سال دوم دور آبياري به مرور به ۱۴ روز يك بار تبديل شده و در صورتي كه آب كافي در اختيار باشد تا زمان پيوند، نهال ها با همين دور آبياري ميشوند. ميزان آب داده شده در هر دور آبياري در سالهاي اول و دوم به علت عدم توسعه كامل ريشه بيشتر از نياز آبي گياه بوده كه عمده آن صرف آبشويي املاح و نفوذ عمقي ميشود. از سال سوم به بعد با توسعه ريشه مقدار آب آبياري به ميزان ۴۰۰۰ مترمكعب در هكتار در سال به روش غرقابي سنتي، مقدار قابل قبولي ميباشد.
تغذيهبه منظور تغذيه صحيح بهتر است نمونه خاك از محل كاشت تهيه و سپس بر اساس آن كودهاي لازم توصيه شود. دستورالعمل كلي براي اراضي كه خاك آنها از نظر تغذيه اي پايين تر از حد متوسط باشد، ميزان ۳۰۰ گرم ازت خالص، ۳۰۰ گرمp2o5 و ۳۰۰ گرمk20به اضافه ۲۰ كيلوگرم كود حيواني پوسيده براي هر نهال قابل توصيه است. لازم به ذكر است كه مقادير فوق به ترتيب از ۴۰۰ گرم اوره، ۸۰۰ گرم فسفات آمونيوم و ۶۰۰ گرم سولفات پتاسيم به دست ميآيد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: